استئونکروز زانو

استئونکروز زانو

استئونکروز یا نکروز آواسکولار زانو (AVN)، زمانی اتفاق می افتد که خونرسانی به بخشی از استخوان فمور و یا پروگزیمال تیبیا مختل می شود. از آن جایی که سلول های استخوانی جهت سالم ماندن به جریان خون ثابتی نیاز دارند، هرگونه اختلال (کاهش یا قطع) در جریان خون بافت زنده استخوان می تواند منجر به از بین رفتن تدریجی سلول های استخوانی و مرگ بافت های استخوانی شود.

به طور کلی، زانو دومین محل شایع برای ابتلا به استئونکروز است و به مراتب کمتر از استئونکروز لگن اتفاق می افتد، و شامل استئونکروز خودبه خودی زانو (SPONK)یا استئونکروز ثانویه زانو می باشد.

استئونکروز زانو، عمدتا در قسمت دیستال و مدیال استخوان ران و قسمت داخل زانو اتفاق می افتد، اما احتمال بروز استئونکروز در قسمت خارجی زانو و یا استخوان تیبیا وجود دارد.

احتمال بروز این اختلال در تمامی سنین وجود دارد، اما عمدتا در افراد بالای ۶۰ سال شایع می باشد.

خانم ها سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به استئونکروز زانو قرار دارند.

بیشتر مبتلایان دارای بیماری های زمینه ای هستند یا در اثر آسیب به این عارضه مبتلای می شوند.

استئونکروز زانو موجب اختلال در عملکرد مفصل زانو و بروز درد می شود  و در صورت عدم درمان به موقع باعث ایجاد آرتروز زانو خواهد شد. در صورتی که در مراحل اولیه تشخیص داده شود، اقدامات درمانی مانند مصرف دارو به منظور تسکین درد و یا محدود کردن دامنه حرکتی، موثر واقع خواهد شد. در مراحل پیشرفته، جهت پیشگیری از بروز آسیب های بیشتر به استخوان و بهبود عملکرد مفصل روش های جراحی توصیه خواهد شد.

 

برای ادامه مطالعه مطلب استئونکروز زانو کلیک کنید.