عوارض پارگی رباط صلیبی خلفی (PCL)
مهم ترین عملکرد رباط متقاطع ناحیه ی پشتی (PCL) ، مانع شدن از در رفتگی تیبیا ( استخوان درشت نی ) است و از حرکت استخوان درشت نی به سمت عقب جلوگیری می کند. همچنین به پایداری زانو در هنگام حرکات چرخشی کمک می کند.
پارگی رباط صلیبی خلفی
آسیب رباط صلیبی خلفی ۵ تا ۲۰ درصد کل آسیب های رباط زانو را شامل می شود.
رباط صلیبی خلفی نسبت به رباط متقاطع ناحیه ی جلویی زانو ، قدرت بیشتری دارد . پارگی رباط صلیبی خلفی نسبت به پارگی رباط صلیبی ACL شیوع کمتری دارد.
آسیب این لیگامان ممکن است بصورت فقط کشیدگی باشد و یا ممکن است لیگامان دچار پارگی ناقص یا پارگی کامل شود. پارگی ناقص معمولا شایعتر است و اکثراً نیاز به جراحی ندارد.
شیوع آسیب حاد رباط صلیبی خلفی زانو در دامنه سنی ۱۸ تا ۴۴ سال بیشتر دیده می شود هرچند که در سنین بالاتر نیز به علت فرسودگی در رباط ها و مفاصل، احتمال پارگی در رباط صلیبی خلفی وجود دارد.
برای ادامه مطالعه مطلب عوارض پارگی رباط صلیبی خلفی (PCL) کلیک کنید.
- ۹۹/۰۹/۰۵