اهمیت بررسی ضایعات لیگامانی در شکستگی های اطراف زانو
شکستگی استخوان های تیبیا و فمور از شکستگی های شایع استخوان های بلند به شمار می روند. تروماهای ناشی از سوانح رانندگی علت اصلی این شکستگی می باشند و در مردان بیشتر از زنان است.
با توجه به شیوع بالای این شکستگی ها درمان صحیح و کاهش عوارض در این ضایعات حائز اهمیت است.
این نوع شکستگی ها ، به خصوص در شکستگی های اطراف مفصلی ( در قسمت پروگزیمال تیبیا ، پلاتو ، دیستال فمور یا استخوان کشکک) ممکن است با آسیب همزمان مفصل زانو و لیگامانهای آن نظیر پارگی لیگامان ها، پارگی های منیسک ، ضایعات غضروفی و … همراه باشند.
همچنین در شکستگی های تنه فمور و تنه تیبیا نیز ممکن است این آسیب ها با شدت و وفور کمتر ایجاد شوند.
از این رو لازم است در مواجهه با شکستگی های اطراف مفصلی معاینه دقیق با هدف بررسی و درمان هرگونه آسیب لیگامانی احتمالی صورت گیرد.
از میان لیگامان های زانو، در شکستگی های اطراف مفصلی پارگی ACL شایع تر می باشد . این عارضه می تواند باعث آسیب غضروف مفصلی زانو شده و زانو را مستعد استئوآرتریت کند . بر اساس مطالعات موجود، زنان در پارگی ACL مستعدتر از مردان هستند که به علت اختلافات آناتومیک در مفاصل و ساختارهای پیرامون آن، افزایش شلی مفاصل و ویژگی های هورمونی متفاوت در زنان می باشد.
برای ادامه مطالعه مطلب اهمیت بررسی ضایعات لیگامانی در شکستگی های اطراف زانو کلیک کنید.
- ۹۹/۰۹/۱۵