عوارض عروقی در زانوی شناور

عوارض عروقی در زانوی شناور

زانوی شناور تقریباً همیشه به دنبال ترومای با انرژی بالا بخصوص تصادفات ناشی از وسایل نقلیه موتوری اتفاق می افتد . با توجه به شدت بالای ترومای وارده به اندام ، معمولاً به طور همزمان با آسیب های وسیع لیگامانهای مفصل زانو و نسج نرم همراه است، از این رو درمان آن یک چالش بزرگ در ارتوپدی محسوب می شود. 

شکستگی تنه استخوان ران، شکستگی پلاتو و تنه استخوان تیبیا محدوده زانوی شناور را تشکیل می دهند.

زانوی شناور

با توجه به اینکه زانوی شناور در اغلب موارد بر اثر حوادث موتوری ایجاد می شود ، زانوی شناور در زنان نسبت به مردان شیوع کمتری دارد . همچنین در گروه سنی ۴۰ – ۲۱  سال بیشتر شایع است.

میزان بروز ضایعات عروقی 

در تعداد قابل ملاحظه ای از بیماران مبتلا به بیماری به طور همزمان آسیب های متعددی در زانو وجود دارند که با معاینه دقیق بیماران زیر بیهوشی، پس از ثابت نمودن شکستگی ها و بررسی های بیشتر می توان این ضایعات را  تشخیص و درمان نمود.

یکی از مهمترین عوارض زانوی شناور ضایعات عروقی همراه می‌باشد . این عارضه می تواند با اختلال عروق و ایسکمی اندام ، هم در بدو مراجعه و هم در طول درمان همراه باشد. شدت این آسیب براساس نوع و میزان نیروی وارده متفاوت می باشد.

 

برای ادامه مطالعه مطلب عوارض عروقی در زانوی شناور کلیک کنید.

بازگشت به ورزش پس از جراحی تعویض مفصل زانو

بازگشت به ورزش پس از جراحی تعویض مفصل زانو

بازگشت به ورزش پس از جراحی تعویض مفصل زانو ; درمان قطعی آرتروز زانو جراحی تعویض مفصل زانو می باشد. در این جراحی غضروف و استخوان آسیب دیده از مفصل زانو برداشته شده و آن را با یک مفصل مصنوعی فلزی جایگزین می کنند.

تعویض مفصل زانو

بعد از تعویض مفصل زانو ورزش کردن نه تنها مجاز بلکه ضروری می باشد، چرا که فرد باید به دقت از افزایش وزن خود جلوگیری کند.

برای بسیاری از بیماران سوال است که چه فعالیت ها و ورزش هایی بعد از جراحی تعویض مفصل زانو بدون خطر بوده و چه ورزش هایی می توانند مضر باشند.

ورزش هایی که پس از جراحی تعویض مفصل زانو توصیه می شوند عبارتند از:

1. استفاده از دوچرخه ثابت: استفاده از دوچرخه ثابت ورزشی مناسب برای تقویت عضلات اطراف زانو می باشد. بهتر است که از درجه مقاومت بالا پرهیز کنید. همچنین بیماران باید توجه کنند که زین دوچرخه ارتفاع مناسبی داشته باشد و زانو بیشتر از ۹۰ درجه خم نشود.

 

 

برای ادامه مطالعه مطلب بازگشت به ورزش پس از جراحی تعویض مفصل زانو کلیک کنید.

واکنش های پاتولوژیک نسبت به پروتزها و ایمپلنت های ارتوپدی

واکنش های پاتولوژیک نسبت به پروتزها و ایمپلنت های ارتوپدی

در گذشته شکستگی ها با بی حرکت کردن به وسیله گچ گیری یا گذاشتن کشش، درمان می شدند. امروزه استفاده از ایمپلنت های فلزی (سخت افزارهای ارتوپدی) برای تثبیت شکستگی های استخوانی و سایردرمان های ارتوپدی کاربرد گسترده ای دارند.

انواع ایمپلنت های فلزی

انواع ایمپلنت های فلزی ارتوپدی مورد استفاده عبارتند از : پین، پیچ و پلاک، اکسترنال فیکساتور، نیل اینترا مدولاری و پروتزها.

در این میان pin  ساده ترین ابزار جهت  ثابت کردن شکستگی ها است . عفونت محل پین می تواند مهم ترین عارضه پین گذاری باشد . تحقیقات نشان داده اند که شیوع این عارضه به تکنیک پین گذاری وابسته است.

پیچ و پلاک از دیگر سخت افزارهای ارتوپدی هستند که تحول بزرگی در درمان های ارتوپدی به وجود آورده است . در این روش محل شکستگی باز می شود، سپس جااندازی و ثابت کردن شکستگی استخوان، زیر دید مستقیم به کمک پیچ و پلاک انجام می شود. عوارض شایع این روش می تواند شامل به خطر افتادن خون رسانی استخوان، عفونت، جوش نخوردن یا دیر جوش خوردن باشد.

 

برای ادامه مطالعه مطلب واکنش های پاتولوژیک نسبت به پروتزها و ایمپلنت های ارتوپدی کلیک کنید.

تزریق هیالورونیک اسید در درمان آرتروز زانو

تزریق هیالورونیک اسید در درمان آرتروز زانو

استئوآرتریت یا آرتروز زانو بیماری می باشد که در آن غضروف مفصلی زانو به تدریج ساییده و فرسوده می شوند. در این حالت استخوان های مفصلی در تماس مستقیم با هم قرار می گیرند و در نبود لغزندگی و ضربه گیری مناسب توسط غضروف ها، سایش استخوان ها روی هم موجب درد، تورم و کاهش توانایی حرکت زانو می شود.

استئوآرتریت یا آرتروز زانو

در مراحل ابتدایی (استئوآرتریت خفیف) می توان از روش های درمانی غیر جراحی که در ادامه ذکر می شود استفاده نمود:

1. کاهش وزن
2. مسکن ها، مانند استامینوفن یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
3. فیزیوتراپی تقویت عضلات اطراف زانو
4. تغییر شرایط زندگی (life style)

استئوآرتریت خفیف زانو                  زانوی طبیعی

اگر روش های درمانی غیر جراحی فوق کمکی به کاهش درد زانوی بیمار و انجام فعالیت های روزانه ی او نکند می توان از تزریقات داخل مفصلی استفاده نمود.

 

برای ادامه مطالعه مطلب تزریق هیالورونیک اسید در درمان آرتروز زانو کلیک کنید.

سندرم پلیکا چیست ؟ علت، علائم و درمان

سندرم پلیکا چیست ؟ علت، علائم و درمان

سندرم پلیکا (Plica) : دور تا دور مفصل زانو توسط کپسولی به نام کپسول مفصلی پوشیده شده است.این  کپسول تا حد زیادی در پایداری مفصل زانو موثر است. سطح داخلی کپسول مفصل زانو یک پرده بافتی نازک به نام غشای سینوویال وجود دارد. گاهی اوقات قسمتی از غشای سینوویال به درون فضای مفصلی چین میخورد و یک پلیسه یا چین خوردگی (synovial fold) درست میکند. این چین که به آن پلیکا Plica نیز می گویند مانند پرده نازکی به درون فضای مفصلی برجسته میشود. پلیکا معمولا در قسمت داخلی زانو قرار دارد.

 

آناتومی پلیکا

 

سندرم پلیکا (Plica Syndrome)

پلیکا در حالت عادی مشکلی برای زانو ایجاد نمی کند ولی گاهی بر اثر فعالیت های بدنی خاص و حرکات مداوم در زانو تحریک میشود. حرکاتی که در آن ها زانو مکرراً خم و راست میشود مانند دویدن، دوچرخه سواری و یا بالا و پایین رفتن از پله میتواند موجب ساییده شدن پرده پلیکا در سطح داخلی زانو شده و آن را تحریک و ملتهب کند.گاهی اوقات بر اثر یک ضربه ناگهانی به زانو (مثلا افتادن از بلندی یا در حین تصادف) پلیکا تحت کشش ناگهانی قرار گرفته و ملتهب و متورم میشود. بعد از مدتی این التهاب فروکش میکند ولی بافت سینوویال پلیکا کلفت میشود. این پلیکای کلفت شده بیشتر مستعد آسیب بوده و موجب میشود بعد ها بیمار حتی با ضربات و یا فعالیت های خفیف تر دچار التهاب پلیکا و در نتیجه درد زانو شود.

علائم

درد زانو اولین و مهم ترین علامت سندرم پلیکا می‌ باشد.این درد هنگام بالا پایین رفتن از پله و خم کردن زانو بدتر می شود. همچنین موقع خم کردن زانو ممکن است، صدای کلیک شنیده شود. این صدا به علت لغزش پلیکای ضخیم شده بر روی سطح کندیل استخوان ران درون مفصل زانو است. در این شرایط پلیکا بسیار آسیب ‌پذیر شده و نسبت به لمس حساس می‌شود. در افراد لاغر اندام، ممکن است بافت تشکیل دهنده پلیکا به صورت یک نوار حساس در زیر پوست ناحیه زانو احساس شود. در موارد نادری هم ممکن است باعث تورم مفصل زانو شود.

 

برای ادامه مطالعه مطلب سندرم پلیکا چیست ؟ علت، علائم و درمان کلیک کنید.

روش های درمان پارگی منیسک

روش های درمان پارگی منیسک

یکی از مشکلات شایع زانو ، پارگی منیسک داخلی می باشد. در این نوع آسیب بیمار از درد ، تورم ، گیر کردن وگاهی قفل شدن و خالی کردن زانو رنج می برد.

روش های تشخیصی متعدد این عارضه عبارتند از: آرتروگرافی ، آرتروسکوپی ،  MRI ،  CT اسکن و سونوگرافی که هر یک دقت و هزینه های متفاوت دارند .

از آنجاییکه فقط در یک چهارم خارجی منیسک ها رگ های خونی مناسبی وجود دارد و خونرسانی خوبی دارند ، از این رو پارگی های این منطقه قابلیت ترمیم خوب دارند. ولی متأسفانه بیشتر پارگی های منیسک در مناطقی از آن رخ می دهد که کم خون بوده و خون رسانی کافی برای ترمیم پارگی وجود ندارد .

تغذیه این ناحیه تنها از طریق انتشار مواد از مایع سینوویال می باشد ، همچنین بخش مرکزی منیسک نسبت به بخش خارجی بسیار نازک تر می باشد که این موارد روش های درمانی برای این نوع پارگی ها را محدود می کنند.

انواع روش های درمانی پارگی منیسک عبارتند از:

• دوختن منیسک

این روش در مواردی که پارگی در منطقه پرخون رخ داده باشد به کار می رود.

 

برای ادامه مطالعه مطلب روش های درمان پارگی منیسک کلیک کنید.

پارگی های دسته‌ سطلی منیسک زانو

پارگی دسته سطلی منیسک زانو

درباره‌ی پارگی دسته سطلی منیسک زانو چیزی می‌دانید؟ آسیب های منیسک و پارگی منیسک از شایعترین آسیب های زانو بوده و در ورزشکاران و بخصوص آنهایی که ورزش های پر برخورد (high impact) مثل فوتبال را انجام می دهند بیشتر است. منیسک یک دیسک C شکل از جنس غضروف رشته ای (فیبروکارتیلاژ) است که نقش ضربه گیری را در زانوبه عهده دارد. هر زانو دو منیسک دارد که یکی در لبه ی خارجی و دیگری در لبه داخلی زانو قرار دارد. منیسک ها به توزیع وزن استخوان ران روی استخوان تیبیا کمک می کنند و همچنین به همراه رباط ها پایدار نگه داشتن مفصل زانو نقش دارند.

منیسک های زانو

پارگی دسته سطلی – bucket handle منیسک به حالتی گفته می شود که منیسک به صورت طولی پاره شود. معمولا پارگی از قسمت خلفی منیسک شروع شده و به قسمت های قدامی گسترش می یابد.

این منیسک که حالا بر اثر پارگی به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم شده می تواند تحت فشار کندیل استخوان فمور (ران) قرار گرفته و دو قسمت داخلی و خارجی آن از هم باز شود و قسمت داخلی آن به سمت داخل مفصل زانو کشیده شود. به این وضعیت باز شده منیسک پارگی دسته سطلی Bucket handle tear می گویند.

 

برای ادامه مطالعه مطلب پارگی دسته سطلی منیسک زانو کلیک کنید.

لغت نامه ارتوپدی (ب،پ،ت)

سلام دوستان و همراهان عزیز ، سعی ما بر این بوده که تمامی لغات تخصصی مرتبط با ارتوپدی در قالب یک لغت نامه ارتوپدی جامع در اختیار شما قرار بدهیم.برای راحتی و فهم آسان تر لغت نامه ارتوپدی،آن را به چند بخش و طبق حروف الفبا تنظیم کرده ایم.شما برای دسترسی به کلمه مورد نظر شما میتوانید آن را در لغت نامه ارتوپدی ما جستجو کنید.

آ   ا   ب،پ،ت   ج،چ،خ   د،ر،ز،ژ   س،ش  ص،ع   ف،ق   ک،گ،ل   م   ن   و،ه،ی 

در ادامه بخش قبل،در این بخش در لغت نامه ارتوپدی ،کلمات شروع با ” ب،پ،ت “ را برای شما آماده کرده ایم.

ب :

بارلو : بارلو نام یک آزمایش و تست بالینی ارتوپدی است که پزشک از آن برای معاینه کودک مبتلا به ناپایداری مادرزادی مفصل ران استفاده میکند.

بازسازی مفصل : بازسازی مفصل نام عمومی برای دسته ای از اعمال جراحی است که در آنها سعی میشود مفصل آسیب دیده به نحوی تغییر شکل داده شود تا بیمار بتواند از آن استفاده بهتر ببرد.

باسیل: باسیل نوعی باکتری است که به شکل استوانه است.

باکتری: باکتری نام دسته ای از میکروارکانیسم ها یا میکروب ها است که طول آنها در حد چند میکرومتر است.

بانداژ ولپو :بانداژ ولپو نام طریقه ای از بستن اندام فوقانی است. در روش بانداژ ولپو به توسط یک باند یا نوار پارچه ایT ساعد به گردن آویزان شده و بازو به تنه بسته میشود.

بریس: بریس نام عمومی برای دسته ای از وسایل است که هدف استفاده از آنها حمایت از اندام یا تنه بصورت کنترل، هدایت، بیحرکتی یا

محدود کردن حرکات مفاصل و اندام است

بریس اسکاتیش : بریس اسکاتیش رایت نوعی بریس یا ارتوز است که بیشتر در درمان بیماری پرتس استفاده میشود.

بریس میلواکی: بریس میلواکی یا ارتوز میلواکی نام نوعی بریس است که در درمان اسکولیوز بکار برده میشود.

بلانت: بلانت نام بیماری است که در آن زانوی بچه دچار انحراف جانبی میشود.

بنس جونز : بنس جونز نوعی پروتئین است که در خون و ادرار بیماران مبتلا به میلوم مولتیپل دیده میشود.

 

 

برای ادامه مطالعه مطلب لغت نامه ارتوپدی (ب،پ،ت) کلیک کنید.

پارگی‌های شایع منیسک

پارگی‌های شایع منیسک

به دلیل عملکرد منیسک در ایجاد پایداری زانوها و جذب انرژی، این عضو در معرض آسیب قرار دارد و شیوع پارگی های منیسک ( به خصوص در ورزشکاران ) بسیار زیاد است.

مطالعات نشان داده اند تنش های فشاری وارد بر منیسک ها عامل اساسی در آسیب های مخرب مفصلی از جمله استئوآرتریت هستند. همچنین پارگی لیگامان صلیبی متقاطع قدامی (ACL) می تواند تأثیر زیادی بر آسیب منیسک داشته باشد.

تصویر زیر مجموعه ای از پارگی های شایع منیسک زانو نشان می دهد:

انواع پارگی های منیسک

• پارگی های شاخ خلفی شایع تر هستند و در قسمت پشتی منیسک قرار دارند.
• پارگی های مرکزی منیسک در قسمت داخلی منیسک قرار دارند که به دلیل عدم خونرسانی، مناسب قابلیت ترمیم ندارند.
• پارگی های محیطی، در قسمت خارجی منیسک قرار دارند و بیشترین احتمال و توانایی ترمیمی را دارند.

عوامل مختلفی در تعیین مناسب ترین روش درمان پارگی منیسک نقش دارند، برخی از این عوامل عبارتند از سن بیمار، محل پارگی ، نوع خاص پارگی منیسک، وجود یا عدم وجود آسیب لیگامانهای زانو .

 

برای ادامه مطالعه مطلب پارگی‌های شایع منیسک کلیک کنید.